1. Opis projektu

Tańce w kręgu w terapii dziecka( niepełnosprawnego).

2. Założenia merytoryczne i cele.

Cele ogólne:

Nauka tańców w kręgu i korowodowych.

Cel szczegółowy:

Uczestnik warsztatu:

• nauczy się tańców w kręgu z rożnych regionów : z Grecji, Turcji, Irlandii, Izraela,  Szkocji, Peru i innych,
• zapozna się jak wykorzystywać taniec i ruch do wspomagania rozwoju emocjonalnego i  intelektualnego dziecka niepełnosprawnego,
• zastosuje muzykę etniczną zaczerpniętą z różnych kultur,
• wdroży i wykorzysta siłę i prostotę dawnych form tanecznych,
• pozna niezwykłą moc terapeutyczną i nieskrępowaną radość tańca.

Założenia merytoryczne to:

• poczucie przynależności i bycie aktywnym,
• wzmacnianie poczucia własnej wartości,
• dzielenie się odczuciami emocjonalnymi,
• likwidowanie nudy i jednostajnego trybu życia,
• przywrócenie sił witalnych,
• odpoczynek i regeneracja psychofizyczna,
• wzbudzanie pozytywnych emocji,
• motywowanie do innych wyzwań,
• zabawa (radość, uśmiech),
• wzrost endorfin w organizmie (hormonu szczęścia).

3.Proponowane aktywności.

• Tańce w kręgu są harmonią poznawania siebie i komunikacji z innymi. Są to proste tańce z różnych stron świata. Tańczone w kręgu, pozwalają każdemu, bez względu na wiek i umiejętności, na włączenie się, bycie w grupie, a zarazem na indywidualną ekspresję, relaksację i dobrą zabawę. Tańce w kręgu są harmonią poznawania siebie i komunikacji z innymi. Kroki w tańcach w kręgu są proste, jak mówi Judith Lenne Hanna: „Taneczny krąg daje poczucie bezpieczeństwa, solidarności, stabilności i nieprzemijalności”..
  
• Tańce w kręgu po raz pierwszy zebrane zostały przez tancerza, choreografa i etnografa Bernarda Wosiena i jego córkę Gabrielę w latach 70-tych XX wieku. Zainspirowali swoją kolekcją innych nauczycieli tańca, którzy, podobnie jak oni, docierają do zapomnianych już miejsc i źródeł, spisują dawne tańce, odkrywają ich historię i symbolikę. Tworzone są też współczesne choreografie do istniejących utworów klasycznych i ludowych. Każdy taniec opowiada jakąś historię, może być lustrem i drogowskazem.

• Gry i zabawy ruchowe z wykorzystaniem rekwizytów( piłki, chustki, kije).

• Improwizacje ruchowe.

• Ćwiczenia relaksacyjne (mindfulness), automasaż, pracę z rysunkiem.