Psychoterapia tańcem i ruchem jest zaliczana do kierunków psychoterapii, której celem jest pełna integracja w sferze emocjonalnej, poznawczej, fizycznej i społecznej poprzez wykorzystanie tańca i ruchu. Psychoterapia tańcem i ruchem powstała około 1940 roku w Stanach Zjednoczonych, w Europie pojawiła się w latach 70-tych w Wielkiej Brytanii. Celem psychoterapii tańcem i ruchem nie jest taniec sam w sobie, lecz dojście do uczuć, które nie mogą być zwerbalizowane. Nie ma tu dokładnie wskazówek dotyczących ruchu, czy nauki kroków, praca bazuje na spontanicznym wyrażaniu siebie w ruchu.
Według Polskiego Stowarzyszenia Psychoterapii Tańcem i Ruchem metoda ta opiera się na założeniu, że w ciele człowieka zawarta jest jego cała historia, osobowość, stany emocjonalne oraz że poprzez ciało człowiek może się zmieniać i wpływać na jakość swojego życia.
Psychoterapia tańcem i ruchem z powodzeniem może być stosowana zarówno u osób zdrowych, które są w pełni wyrażać siebie, jak i u osób z różnymi zaburzeniami. Adresowana jest zarówno do dzieci, młodzieży jak i osób dorosłych.
